door Oda Salomons | jun 1, 2018 | Blog, Focus
Ons brein gaat voor kortetermijngeluk, vertelt neuropsycholoog Elke Geraerts aan zeshonderd coaches op de Dag van de coach rond het thema Moed. Het houdt van het gelukshormoon dopamine die vrij komt bij:
Likes – Hoera, ze vinden me leuk!
Appjes – Ik hoor erbij!
Mails – Ha, er is nieuws.
Een nieuwe taak oppakken – Jij bent belangrijk!
‘Die kleine gelukmomenten zorgen ervoor dat ons brein de hele dag in de alertstand staat en we verslaafd zijn aan de afleiding van ons mobieltje.’
Geraerts stimuleert ons om de moed te hebben onze gewoontes te bekijken en ons brein te geven wat het nodig heeft – werken in aandacht. Ze geeft wat cijfers uit wetenschappelijk onderzoek:
- Als we switchen tussen taken gaat 80% van onze aandacht naar niemandsland.
- Ons brein kan echt maar één ding tegelijk, en toch blijven we multitasken, dat zorgt voor 40% lagere productiviteit.
- Bij elke verstoring duurt het tot 25 minuten alvorens we opnieuw honderd procent gefocust zijn.
- Werken in een hyperfocus zorgt ervoor dat je in 20% van de tijd 80% van je werk gedaan krijgt.
Oefening: Begin moedig de dag met wat anders
Ik daag jullie uit om volgende week elke ochtend minstens een uur te singletasken. Zo kun je in die hyperfocus komen:
* Blokkeer elke ochtend een uur in je agenda,
* Werk op een plek waar je een uur lang niet gestoord kunt worden.
* Zet je mobiel in de vliegtuigmodus.
* Staar regelmatig uit het raam of naar mooie natuurbeelden op je beeldscherm als je over iets nadenkt.
* Zet de notificaties van je mail uit.
Deel je ervaringen
Ben je verslaafd aan prikkels (het gelukshormoon dopamine) of gaat het singletasken je best goed af?
Neem contact op:
oda@rewildyourself.nl
www.rewildyourself.nl
door Oda Salomons | okt 14, 2017 | Blog, Focus
Een avondje op mijn iPad voelt na afloop hetzelfde als een chocoladepaashaas in een keer opeten. Als je het doet is het lekker, maar achteraf heb je spijt.
Waarom kan ik die iPad niet links laten liggen? Ik wil er alleen even de krant op lezen, maar leg dan automatisch nog even een wordfeudje, speel een steentje rummikub tegen mijn nicht, bekijkt Trendr.nl voor het nieuws van het afgelopen uur, check Facebook op leuke berichtjes voor mijn werk, droom weg bij de nieuwste Printerestfoto’s van Nature lovers, verbaas me op Instragram over de foto’s van Kanye West en zijn vrouw. Maar al die oppervlakkige activiteiten geven me na afloop geen goed gevoel. Ik voel eerder een beetje afkeer van mezelf: heb ik alweer de tijd weg laten lekken met niets doen. Dan kan ik beter echt niets doen, gewoon op de bank wat voor me uit staren, zodat mijn brein vanzelf in de dagdroomstand gaat staan.
Reflecteert mijn verlangen naar wandelen en alleentijd, mijn behoefte aan diep geconcentreerd kunnen lezen, denken en schrijven? Wie zich kan overgeven aan een staat van concentratie, zonder afleiding, brengt zijn cognitieve capaciteiten tot het uiterste, ontdekte wetenschapper Cal Newport. Hij probeert zelf alle afleiding buiten de deur te houden. Maar ieder moet zelf een ritme vinden in diep nadenken, schrijft hij in Deep Work. Je kunt periodes inroosteren om super geconcentreerd te werken, of leren om snel in een diepe concentratie te komen. Of zoals hij deed, stoppen met alle sociale media.
Vandaag begin ik met een experiment. Als ik vrij ben ga ik alleen nog de krant lezen op de iPad, maximaal vijftien minuten per dag een wordfeudje leggen. Als ik werk, studeer of schrijf, ga ik in blokken werken van diepe concentratie afgewisseld met korte periodes van mail afhandelen of overleg.
Ik ben benieuwd wat dit nieuwe levensritme mij gaat brengen. Gaat dat lukken in een wereld waar ik continue wordt afgeleid?
Recente reacties